Γράφει η Σοφία Βούλτεψη*- Αν ο ΣΥΡΙΖΑ απορεί, διερωτάται και αναζητεί τους λόγους για τους οποίους ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται και δεν ασχολείται με όσα δημοσιεύονται περί υποκλοπών, δεν έχει παρά να κάνει μερικές απλές σκέψεις, όπως αυτές που κάνει ο σοφός λαός. Και θα διαπιστώσει ότι το σαφές είναι το σοφό.
Σκέψη πρώτη: Είναι δυνατόν κάποιος, εν προκειμένω ο πρωθυπουργός, να αποφασίσει να παρακολουθήσει την οικογένειά του, τους υπουργούς του, την οικογένειά του, τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων, δηλαδή δικούς του ανθρώπους και ανθρώπους που ο ίδιος επέλεξε, αλλά να μην ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει τους βασικούς πολιτικούς αντιπάλους του; Ούτε καν από περιέργεια; Όλοι καταλαβαίνουν πως αυτό είναι αδύνατον.
Σκέψη δεύτερη: Υπάρχει χώρα όπου ο πρωθυπουργός έχει την δυνατότητα να εξασφαλίσει πάνω από δέκα υπογραφές προκειμένου να παρακολουθήσει την οικογένειά του και όλους τους υπόλοιπους χωρίς τον κίνδυνο αυτό να αποκαλυφθεί; Ούτε αυτό είναι δυνατόν. Δεν έχει συμβεί ποτέ και πουθενά.
Σκέψη τρίτη: Υπάρχει χώρα όπου ένας υπεύθυνος ηγέτης της θα βγάλει στο μεϊντάνι τις μυστικές της υπηρεσίες, ακόμη και αν έχει συμβεί κάτι, θέτοντας σε κίνδυνο μια κρίσιμη για την εθνική ασφάλεια υπηρεσία, ουσιαστικά διαλύοντάς τη; Δεν υπάρχει! Είναι γνωστό ότι στη Γαλλία ο Μακρόν απλά πέταξε το κινητό του, στη Βρετανία κόπηκε κάθε συζήτηση, στην Ισπανία Σάντσεθ και Podemos περιορίστηκαν στην αποπομπή της επικεφαλής της υπηρεσίας.
Σκέψη τέταρτη: Υπάρχει χώρα της οποίας η αντιπολίτευση, μετά από αποκάλυψη παρακολουθήσεων, έκανε τέτοιο θόρυβο δημιουργώντας πρόβλημα στην εθνική ασφάλειά της; Καμία! Ούτε το Λαϊκό Κόμμα στην Ισπανία, ούτε οι ίδιοι οι Καταλανοί στην Ισπανία (οι οποίοι συνεχίζουν να στηρίζουν την κυβέρνηση, αν και ανώτατα στελέχη τους αποδεδειγμένα παρακολουθήθηκαν), ούτε καν ο Μελανσόν στη Γαλλία. Και οπωσδήποτε όλοι αναζήτησαν αλλού τους ενόχους.
Σκέψη πέμπτη: Είναι δυνατόν οι διάλογοι των παρακολουθήσεων να διοχετεύονται σε συγκεκριμένα μέσα, φιλικά προσκείμενα στην αντιπολίτευση, και να δημοσιεύονται σε συνέχειες, χωρίς να σκεφθεί κανείς πως κάποιο λάκκο έχει η φάβα;
Είναι προφανές πως κάποιο ρυπαρό δίκτυο βρίσκεται πίσω από όλα αυτά και σε όλα τους τα στάδια.
Πολύ περισσότερο που επί ΣΥΡΙΖΑ οι παρακολουθήσεις υπερδιπλασιάστηκαν, φθάνοντας σε αριθμό ρεκόρ το 2018. Και που σύμφωνα με το CitizenLab παρακολουθήσεις είχαν εντοπιστεί από το 2016. Και ίχνη του λογισμικού Πήγασος είχαν ανιχνευτεί από το 2018. Και η σύμβαση με την Krikel είχε συναφθεί επίσης το 2018.
Ουδείς έπεσε από τα σύννεφα, επομένως. Ούτε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, που μετά τις καταγγελίες του ΚΚΕ το 2016, είχε (στις 5 Απριλίου 2017) ανακοινώσει πως «η κυβέρνηση έχει εκπονήσει συνολικό και λεπτομερές σχέδιο για την οριστική αντιμετώπιση του χρονίζοντος ζητήματος, το οποίο θα παρουσιαστεί το επόμενο διάστημα».
Επομένως και παρακολουθήσεις είχαν παραδεχθεί και δεν παρουσίασαν ποτέ το «συνολικό και λεπτομερές» σχέδιο.
Σε όλα αυτά, προσθέστε ότι όλοι γνωρίζουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να παριστάνει τον προστάτη του Κράτους Δικαίου.
Διότι με μια τροπολογία (νόμος 4339/2015) προχώρησε σε πρόωρη λήξη της θητείας των μελών των πέντε Ανεξαρτήτων Αρχών (και της ΑΔΑΕ).
Διότι διόρισε Πρόεδρο του Αρείου Πάγου στις τρεις τα ξημερώματα, αφήνοντας ακέφαλα τα άλλα ανώτατα δικαστήρια.
Διότι προχώρησε σε αντισυνταγματική σύντμηση προθεσμιών για την διενέργεια δημοψηφίσματος προκειμένου να οργανώσει το γελοίο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015.
Διότι ο κ. Τσίπρας είχε αποκαλέσει την Δικαιοσύνη «θεσμικό εμπόδιο».
Διότι ο κ. Πολάκης την είχε αποκαλέσει «προστασία του κάθε νταβατζή».
Διότι με τον Ποινικό Κώδικα μετέτρεψαν από κακούργημα σε πλημμέλημα την χρήση των κακόβουλων λογισμικών.
Διότι ουδέποτε ενσωμάτωσαν την σχετική οδηγία της ΕΕ (κάτι που έγινε μετά τις εκλογές του 2019).
Διότι έστησαν την σκευωρία της Novartis, χρησιμοποιώντας τους κουκουλοφόρους μάρτυρες, ένας εκ των οποίων έχει συλληφθεί για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Συμπέρασμα: Μια χαρά έλεγξαν τους αρμούς της εξουσίας, παίρνοντας στα χέρια τους και το Κράτος και το παρακράτος.
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος