Της Ευαγγελίας Κίτσου, Δικηγόρου – Μsc –
«Βαίνομεν προς εκλογάς», όπως λέει και ο «Θανασάκης ο πολιτευόμενος» στην ομώνυμη ταινία. Το γεγονός ξυπνά ποικίλα συναισθήματα σε διάφορες κοινωνικές και μη ομάδες. Οι δημόσιοι υπάλληλοι ευελπιστούν για καμία αύξηση μισθού, οι ελεύθεροι επαγγελματίες για καμιά φοροαπαλλαγή, το καλάθι του νοικοκυριού περιμένει να γεμίσει, οι υποψήφιοι αγωνιούν, αλλά εκεί που στήνονται πανηγύρια είναι στην περίφημη κάστα των διαφόρων κομματικών παραγόντων. Ήρθε ξανά η ώρα τους!
Κοινωνικά τα κόμματα αποτελούν τους κύριους χώρους παραγωγής και μεταβίβασης πολιτικών ιδεών, αλλά και ηθών. Στόχος των κομμάτων είναι η κατάκτηση της εξουσίας, και για να το πετύχουν αυτό οργανώνονται, προκειμένου να αποκτήσουν την απαραίτητη εξωκοινοβουλευτική στήριξη, με άλλα λόγια να αποκτήσουν τα περιβόητα κοινωνικά ερείσματα, να πάρουν την κοινωνία με το μέρος τους, να συμπλεύσουν με το λαϊκό αίσθημα. Και κάπου εδώ υπεισέρχεται ο κομματικός παράγοντας.
Αν θελήσουμε να δώσουμε έναν ορισμό της έννοιας, θα λέγαμε ότι ο κομματικός παράγοντας είναι αυτός που ασκεί επιρροή – ή πιστεύουν οι άλλοι ότι ασκεί – σε μια κοινωνική ομάδα ή σε μια περιοχή. Έτσι, αποκτά ισχύ, καθώς έχει δημιουργήσει την πεποίθηση ότι φέρνει τους πολυπόθητους σταυρούς στο κόμμα. Σημειωτέον ότι ο κομματικός παράγοντας σπανίως είναι ο ίδιος υποψήφιος, αλλά ενισχύει τη θέση του μόνο από την πεποίθηση ότι κοινωνικά έχει τη δύναμη να φέρει ψήφους. Γι’ αυτό πρέπει να πείσει και τα υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος, αλλά και τον κοινωνικό του περίγυρο. Το δεύτερο θεωρεί ο παράγοντας ότι πολύ εύκολο γι’ αυτόν, γιατί ο τρόπος είναι παλιός και δοκιμασμένος. Είναι απλά φωτογραφίες!
Οι διάφοροι παράγοντες σπρώχνονται κυριολεκτικά να βγουν μια καλή φωτογραφία με τον αρχηγό του κόμματος ή με υψηλόβαθμα στελέχη του, ώστε να πιστοποιήσουν στον περίγυρό τους τη στενή σχέση που τους συνδέει, να υπογραμμίσουν ότι «έχουν άκρες» και ότι θα είναι εξαιρετικά χρήσιμοι διαμεσολαβητές των πολιτών, όταν οι δικοί τους πάρουν την εξουσία. Η αμέσως επόμενη κίνησή τους είναι να δημοσιεύσουν τη φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε όλοι να αντιληφθούν τη… δικτύωσή τους! Στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο μάλιστα, που μετά την πανδημία οι διάφορες κομματικές εκδηλώσεις έχουν πολλαπλασιαστεί με γεωμετρική πρόοδο, οι πάμπολλες φωτογραφίες των παραγόντων με κάθε λογής κομματικά στελέχη προκαλούν στην κυριολεξία ζαλάδα. Αν επιπλέον καταφέρουν να φιγουράρει από σπόντα η φωτογραφία τους πλάι στον αρχηγό και σε κανένα πρωτοσέλιδο εφημερίδας, τότε μιλάμε για εκπεφρασμένο θρίαμβο!
Είναι πραγματικά λυπηρό στην εποχή μας να «βαίνομεν προς εκλογάς» με παλαιοκομματικού τύπου πρακτικές, που θα έπρεπε να έχουν ήδη χρεωκοπήσει στη συνείδηση των πολιτών. Για την ακρίβεια έχουν ήδη χρεωκοπήσει, απλά δεν έχει γίνει αυτό απολύτως κατανοητό. Αυτό, δυστυχώς, δεν συμβαίνει, γιατί οι πολιτικές δυνάμεις εξακολουθούν να συντηρούν το παλιό, αντί να εισάγουν το νέο. Συνδράμει βεβαίως σε αυτό και η ματαιοδοξία των κομματικών παραγόντων, που δεν τους αρέσουν οι δομικές αλλαγές. Και εννοείται ότι ο τρόπος αυτός απομακρύνει ιδιαιτέρως τους νέους ανθρώπους. Έτσι, εξακολουθούμε να κατακλυζόμαστε από τοπικής εμβέλειας φιγούρες, που ψάχνουν εναγωνίως για τις φωτογραφίες εκείνες, οι οποίες θα προβάλουν την υποτιθέμενη κομματική σημαντικότητά τους, διαφυλάσσοντάς της, με τον τρόπο αυτό, ως κόρη οφθαλμού. Ζούμε πραγματικά σε μια πολιτική εποχή ολοφάνερα ξεπερασμένη, που όμως δε λέει να έρθει το τέλος της. Και εγκλωβισμένοι σε αυτήν θα κληθούμε να ψηφίσουμε για το μέλλον. Ας αφήσουμε λοιπόν τους παράγοντες να φωτογραφίζονται και για αλλαγή ας διαβάσουμε τα προγράμματα των κομμάτων, τις διακηρύξεις τους, τις θέσεις τους και ας οδηγηθούμε στις κάλπες ακούγοντας τις απόψεις των πολιτικών για τα μικρά και μεγάλα προβλήματά μας. Και έτσι σιγά σιγά θα ξεθωριάσουν και οι φωτογραφίες των παραγόντων.